“Aan onze goede en loyale onderdanen:

Na diepe overpeinzingen over de algemene ontwikkelingen in de wereld en de huidige situatie heersend in Ons Keizerrijk heden ten dage, hebben Wij besloten een regeling te treffen in de huidige situatie door een buitengewone maatregel te nemen.

Wij hebben Onze Regering opgedragen om contact op te nemen met de Regeringen van de Verenigde Staten, Groot-Brittannië, China en de Sovjet Unie om ze op de hoogte te brengen dat Ons Keizerrijk de regelingen aanvaardt van hun Verenigde Verklaring.

De strijd voor de algehele welvaart en geluk van alle volken als ook voor de veiligheid en welbevinden van Onze onderdanen is de zware verplichting die aan Ons is overgedragen door Onze Keizerlijke Voorvaderen, en die Ons na aan het hart ligt. Inderdaad hebben wij de oorlog verklaard aan Amerika en Engeland uit Ons oprecht verlangen voor Japanse overleving en voor de stabiliteit van Oost Azië, het lag ver buiten Onze gedachten om de soevereiniteit van andere landen te schenden of om Ons te wagen aan vergroting van ons territorium. Maar nu heeft de oorlog bijna vier jaar geduurd. Ondanks het beste wat iedereen gegeven heeft – het edele gevecht van land- en zeestrijdkrachten, de toewijding en vlijt van Onze onderdanen en het toegewijde dienstbetoon van Onze honderd miljoen mensen – is de oorlogssituatie niet onvermijdelijk tot Japans voordeel gekeerd, terwijl de algehele ontwikkeling in de wereld zich allen tegen haar belangen keren. Bovendien heeft de vijand een nieuwe buitengewoon wrede bom in gebruik genomen, waarvan de krachten tot schade toebrengen overigens niet te overzien zijn, die het leven neemt van veel onschuldige slachtoffers.

Zouden Wij doorgaan met vechten, dan zal dat niet alleen resulteren in een totale ineenstorting en vernietiging van de Japanse staat, maar het zal ook leiden tot de totale verdwijning van de menselijke beschaving.

Nu dat de situatie is, is de vraag hoe Wij Onze miljoenen onderdanen kunnen redden; of Ons te verzoenen voor de heilige geesten van Onze Keizerlijke Voorvaderen? Dit is de reden van Onze aanvaarding van de regelingen van de Verenigde Verklaring van de Grootmachten.

Wel moeten Wij onze diepste spijt betuigen aan onze Bondgenoten in Oost Azië, die consequent met het Keizerrijk hebben samengewerkt aan de emancipatie van Oost Azië. De gedachte aan de officieren en manschappen als ook aan de anderen die gevallen zijn op de slagvelden, aan hen die gestorven zijn terwijl ze hun plichten vervulden, of aan hen die voortijdig de dood ontmoetten en al hun diepgetroffen families, pijnigt Ons hart dag en nacht. Het welzijn van de gewonden en de oorlogsgetroffenen, en van hen die huis en haard verloren hebben, zijn het voorwerp van Onze grondige aandacht. De ontberingen en het lijden waaraan Ons land hierna zal blootstaan zal zeker groot zijn.

Wij zijn Ons scherp bewust van de diepste gevoelens van u allen, Onze onderdanen. Echter, volgend het dictaat van tijd en noodlot hebben Wij besloten de weg te banen naar een grootse vrede voor alle komende generaties door te verdragen wat onverdraaglijk is en te lijden dat wat niet te ondergaan is. In staat geweest te zijn om te behouden en voort te zetten de structuur van het Keizerrijk, zullen Wij altijd bij u zijn, Onze goede en loyale onderdanen, vertrouwend op uw oprechtheid en integriteit. Waak u voor enige uitbarsting van emotie die nodeloos complicaties zal kunnen teweegbrengen, of enig broederlijk geschil en conflict dat kan leiden tot verwarring, u op een dwaalspoor brengt en tot gevolg heeft dat u het vertrouwen in de wereld verliest. Laat de gehele natie doorgaan als één familie van generatie op generatie, steeds vastberaden in zijn geloof van de onvergankelijkheid van haar goddelijke land, en indachtig zijn zware gewicht aan verantwoordelijkheden, en de nog lange weg te gaan.

Verenig uw gezamenlijke kracht en wijd die aan de opbouw van de toekomst. Ontwikkel de weg naar rechtschapenheid; koester de adel van de geest; en werk met vastberadenheid zodat u de aangeboren glorie van de Keizerlijke Staat mag vergroten en blijf in de pas met de ontwikkelingen van de wereld.”
(Het Keizerlijk Zegel aangehecht)

De 14de dag van de 8ste maand van het 20^ste Showa jaar.

De speech van keizer Hirohito opgenomen op 14 augustus 1945 door de Japanse radio uitgezonden op 15 augustus 1945.